تابستان، خوشه انگور-احمدرضا احمدی

کاش من با گل سرخ متولد شده بودم که چنین سرگردان و دلزده از روز و شب نبودم هروقت گل سرخی کنار پنجره ام روئید همه ی همسایه ها را صدا کردم که بیایید جهان به روزهای تولدش بازگشته است همه ی پنجره های همسایه ها بسته بود کسی صدای محزون مرا نمی شنید.