مبانی روانکاوی. فروید _ لکان

بسیاری از مطالب این کتاب بر اساس سمینار یک ساله ای است که در آن دکتر لکان به مخاطبان بزرگتر و کمتر تخصصی تر از همیشه، که با کار او آشنایی زیادی نداشتند سخنرانی کرد. برای شنوندگانش در آن زمان، و برای خوانندگانش اکنون، او می‌خواست «انسجام خاصی را در مفاهیم عمده‌ای که روانکاوی بر آن‌ها استوار است،» یعنی ناخودآگاه، تکرار، انتقال، و رانش وارد کند. در طول راه، او برای قرابت ساختاری بین روانکاوی و زبان بحث می کند، در مورد رابطه روانکاوی با دین بحث می کند و موضع خاص خود را در مورد موضوعاتی از جنسیت و مرگ گرفته تا از خودبیگانگی و سرکوب آشکار می کند.
بخش دیگری از کتاب به روانکاوی فروید می پردازد و نحوه ی شکل گیری رانش های را از نوزادی در انسان توضیح می دهد.
در مقدمه ی کتاب آمده است:
“نوزاد بقول فروید درحالتی از عسرت و درماندگی بسرمیبرد و به تنهایی قادر به ارضاء نیازهای خود نبوده متّکی به توجّه و مراقبت ازسوی مادرست. عالم کودک عالمی است همواره دستخوش بی سامانی، عالمی که درآن سردی، گرسنگی، درد جسمانی و هرنیاز دیگری حالتی غیرمشخص و نامتمایز دارد.